Projektowanie pojazdów wiąże się z coraz to większym naciskiem na sprawność energetyczną. Jedynym z ciekawszych mechanizmów, który ją poprawia, jest technologia hamowania odzyskowego. Podczas hamowania część energii kinetycznej pojazdu nie jest już tracona, a odzyskiwana w postaci energii elektrycznej bądź mechanicznej.
Technologia elektrycznego hamowania odzyskowego opiera się na zależności, że podczas wytracania prędkości wykorzystuje się silnik elektryczny, który działa jak prądnica. Pozwala to na odebranie część energii, na przykład z rozpędzonego pociągu, która następnie może być z powrotem przekazana do sieci trakcyjnej.
Hamowanie odzyskowe w sieci trakcyjnej jest możliwe do wykonania w przypadku odpowiedniej wartości rezystancji sieci od strony pantografu i od strony kół. Rezystancja sieci trakcyjnej powinna być odpowiednio niska, a żeby przekazanie energii miało miejsce bez przekroczenia dozwolonej wartości napięcia.
Energię hamowania odzyskowego można wykorzystać w danym pociągu, przekazać do innych pojazdów trakcyjnych, lub też zastosować stacjonarny zasobnik energii w podstacjach. W przypadku zastosowania zasobników ich pojemność energetyczna powinna mieć pomiędzy 5 a 10 kWh. W przypadku zastosowania zasobników energii najbardziej efektywne i przyszłościowe do zastosowania są superkondesatory. Szacuje się, że zwrot inwestycji w przypadku zastosowania takiej technologii nastąpiłby od 7 do 12 lat od czasu jej założenia.
Hamowanie rekuperacyjne jest również wykorzystywane w innych środkach transportu, takich jak: tramwaje, autobusy, samochody elektryczne czy Formuła 1.
Źródła
[1] – Jefimowicz W., Zasilanie sieci trakcyjnej
